اولین اشنایی

از وقتی که مرد خانه تصمیم به ازدواج دوم گرفته بود و مساله رو با خانواده اش در میون گذاشت ، چند ماهی میگذشت. من هم هنوز نمیدونستم که قراره زن دوم بشم. هر چند که مرد خانه به من علاقه مند شده بود ، تا  اینکه کم کم مرد خانه برام از خانومش میگفت که زن خوبیه ، قبل از اینکه رسما بیاد خواستگاری منو با خانومش اشنا کرد و یه روز به طور تلفنی با هم حرف زدیم. 

مسلم بود که مثل همه ی زنها اون هم دوست نداشت که هووو داشته باشه اما اینقدر هم متعصب نبود که اگر مردش بره زن دوم بگیره هوارررر کنه. اون صحبت تلفنی خیلی کارگشا بود. به توصیه مرد خانه من خیلی ارام و منطقی باهاش حرف زدم و گفتم که نمیخوام زندگیش رو خراب کنم. نمیخوام رقیبش باشم. اون هم فقط با یه جمله فهموند که اگر بخوای با مرد خانه باشی من حرفی ندارم . ( جمله اش تقریبا این بود که : من نباید بگم بیا زن دوم بشو یا به اون بگم برو زن دوم بگیر اما اگه خودتون خواستین من دیگه حرفی ندارم )

راستش من دلم هم براش میسوخت ، واضحه که براش سخت هست تحمل یه زن دیگه ، عشق به این آسانی ها شریک بردار نیست. برای من هم سخت بود اما حدیث دلدادگی و عشق سرکش من به مرد خانه این چیزها رو نمیدید. اقای خانه هم محبت هاش واقعی بود. هر طوری بود هم من و هم خانوم اول رو راضی کرده بود.